« پرچمداران حقوق بشر» مسئولیت جنایات خودرا نمی پذیرند؟

« پرچمداران حقوق بشر» مسئولیت جنایات خودرا نمی پذیرند؟ اکنون که اکثر خبرگزاریها و منابع مستقل انگشت اتهام را در مورد کشته شدن ۶۲ پناهجو متوجه دولت فرانسه نموده اند، فرانسه منکر نقش خود گردیده و شرکای «حقوق بشری» اش نیز سکوت اختیار کرده اند؟!

ماجرای کشته شدن ۶۲ پناهجوی آفریقایی در اثر بی محلی دولت فرانسه و ناتو ، گزارش زیر به نقل از خبرگزاری رویتر دوشنبه ۹ مه ۲۰۱۱ تنظیم گردیده است.

« ناتو و فرانسه منکر این هستند که یک کشتی در خطر را نادیده گرفته اند

ناتو روز دوشنبه، خبر روزنامه گاردین مبنی بر این که نیروهایش به سرنشینان مهاجر یک کشتی که نیاز به کمک داشتند، کمک نکرده اند را تکذیب کرد. این کشتی از لیبی عازم شده بود و ۶۲ تن از سرنشینان آن جان خود را از دست داده اند.
فرانسه نیز انکار کرد که ناو هواپیمابر شارل دوگل که در دریای مدیترانه پهلو گرفته است، در جریان این حادثه که خبر آن را روزنامه بریتانیایی منتشر کرده، قرار داشته است.
بنا به نوشته روزنامه گاردین یک کشتی با ۷۲ تن سرنشین اعم از زنان و اطفال و پناهنده های سیاسی، پس از ترک طرابلس با مشکل مواجه شد. مقصد این کشتی که ۲۵ مارس عازم شده بود، جزیره ایتالیایی لامپدوزا بوده است.
گاردین می نویسد علیرغم این که کشتی های ساحلبان در جریان امر قرار گرفته بوده اند و از این طریق، کشتی مزبور در ارتباط با یک هلی کوپتر و یک ناو جنگی ناتو قرار داشته، هیچ کمکی به سرنشینان کشتی صورت داده نشده است. در همین رابطه آمده است که ۶۲ تن از سرنشینان این کشتی به خاطر گرسنگی و تشنگی در طول ۱۶ روز که کشتی آنها از مسیر خود در دریا منحرف شده است، جان خود را از دست داده اند.
Carmen Romero سخنگوی ناتو در همین رابطه اظهار داشت که تنها ناو هواپیمابر که درعملیات بین المللی در لیبی (در چارچوب قطعنامه سازمال ملل از ۱۹ مارس) شرکت می کرد، ایتالیایی بوده و بسیار دورتر از نقطه ای قرار داشته که کشتی از مسیر خود منحرف گشته است.
وی در همین رابطه گفت: «در نتیجه، اتهامات وارده مبنی بر این که ناو هواپیمابر در جریان قرار گرفته و سپس به کمک کشتی یاد شده نیامده است، نادرست می باشند.»

بنا به نوشته گاردین که از زبان بازماندگان سرنشینان کشتی نقل کرده است، مسافرین کشتی شامل ۴۷ اتیوپیایی، ۷ نیجریه ای، ۷ اریتره ای، ۶ غنایی و ۵ سودانی بوده اند.

در دیدرس شارل دوگل؟
کاپیتان غنایی، کشتی را به سوی لامپدوزا هدایت می کرده است که در ۲۹۰ کیلومتری شمال غرب طرابلس واقع می باشد و ۱۸ ساعت راه دریایی در پیش داشته است. کشتی کوچک با مشکل مواجه گشت و سوخت آن تمام شد. مهاجرین به یک کشیش اریتره ای در رم تلفن کردند که او نیز با کشتی ساحلبان ایتالیایی تماس گرفت.
به نوشته روزنامه یاد شده، یک هلی کوپتر که خلبان های آن اونیفورم داشتند کمی بعد در بالای کشتی به پرواز درآمدند و بطری های آب و بسته های بیسکویت به سوی سرنشینان کشتی پرتاب کردند. خلبان ها به سرنشینان کشتی علامت دادند که باید در این منطقه بمانند تا زمانی که یک کشتی به کمک آنها بیاید. اما از هیچ کشتی خبری نشد.
در ۲۹ و ۳۰ مارس، کشتی مهاجرین از دید یک ناو هواپیمابر ناتو دور شد و بنا به گفته بازماندگان، دو هواپیما به هوا برخاستند و در ارتفاع کمی از بالای کشتی پرواز کردند که سرنشینان آن بلند شده و دو طفل را به آنها نشان دادند. در این میان، گاردین می نویسد، اما هیچ کمکی به آنها نرسید و مهاجرین از گرسنگی و تشنگی یکی پس از دیگری جان خود را از دست دادند.
زمانی که در ۱۰ آوریل کشتی منحرف شده به یک ساحل نزدیک Zlitane، تقریبا در حوالی Misrata در غرب لیبی رسید، تنها ۱۱ تن از سرنشینان آن زنده مانده بودند که یکی از آنها نیز کمی بعد از اینکه از کشتی پیاده شد فوت کرد.
گاردین می نویسد که بعد از یک تحقیقات کامل، به این نتیجه رسیده که ناو هواپیمابر مورد نظر محتملا شارل دوگل بوده است. هواپیمابر فرانسوی در عملیات بین المللی علیه لیبی با کناره گرفتن در آب های ساحلی لیبی شرکت کرده است که آن زمان، یعنی در اواخر مارس، عملیات تحت فرماندهی ناتو نبوده است.
در فرانسه یک فرمانده نظامی، منکر این شد که یک ناو فرانسوی در این باره نقش داشته است.
Thierry Burkhard سخنگوی ستاد ارتش فرانسه در این باره گفت: «نه شارل دو گل و نه هیچ ناو فرانسوی دیگر، هرگز در ارتباط با این نوع کشتی قرار نداشته است.» و اضافه کرد:‌«شارل دو گل هرگز در مسافت کمتر از ۲۰۰ کیلومتر ساحل طرابلس نبوده است ، در حالی که گفته می شود این کشتی در ۶۰ مایلی یعنی ۱۱۰ کیلومتری ساحل قرار داشته است.»